سلام . توی پست قبلی گفتم که براتون در مورد تجربه کاری در کانادا و شغل یابی مینویسم. وقتی دنبال شغل  توی ایران هستین تمام آگهی های نیازمندیها کارمند با تجربه میخوان . همه دنبال دو سه سال تجربه کاری در همون رشته مورد نظر هستن . اینجا هم همینطوره.

 

    همون دوستم که براتون گفتم رفته بود ونکوور و هنوز شغلی نداره مشکلش همینه .  صاحب کارهای اینجا یه جمله کلیدی دارن :  " تجربه کاری در کانادا چی داری ؟ " حالا شما ده سال هم توی ایران کار کرده باشی ، اینجا قبول ندارن و کار در کانادا رو میخوان . خوب کار در کانادا چه راهی داره ؟ وقتی به شما کاری نمیدن چه جوری تجربه در کانادا ازت میخوان ؟ آهان . تنها راهش  " کار داوطلبانه " است .

    اینجا رسمه که  "همه " در  شروع کار مدتی که معمولا بین ۲ تا ۶ ماه طول میکشه مجانی کار کنن . آره میدونم خیلی زور داره ولی خوب چه کنیم ؟ مدلشه . صاحب کار میخواد ببینه که شما به دردش میخورین یا نه . پس باید کار کنین و خوب هم انجام بدین که توی خواستگاری قبول بشین . اما این حسن رو داره که اگه قبولتون نکنه لا اقل حالا سابقه کاری در کانادا رو دارین و برای درخواست بعدی یه چیزی تو چنته تون هست .

    

    همه مجبورن پی این دوره داوطلبانه رو به تنشون بمالن . من که ندیدم کسی بدون این دوره کار پیدا کرده باشه . بهتون بگم حتی تحصیلات بالا در ایران هم نجاتتون نمیده . اینجا باید مدارکتون رو بدین ارزیابی کنن که جوابش گاهی یک سال طول میکشه تا بیاد . بعد بهتون میگن که مثلا شما که پزشکی باید دو سال دیگه اینجا درس بخونی که با پزشکی اینجا آشنا بشی و مدرکت از نظر ما قابل قبول باشه . هر رشته ای که توی ایران خونده باشین این دوره up grade رو میخواد . بعد گذروندن دوره هم طبیعتاْ هر موسسه و کالجی باشه ازتون امتحان میگیرن که بسیار کامل و سنگینه . بعد اگر توی امتحان قبول بشین تازه میتونین دنبال کار بگردین و باز هم باید  " داوطلبانه " شروع کنین . بنابراین باید مهارت و توانایی و علمتون رو اثبات کنین . این هم زمان میبره و هزینه های سنگینی داره .

    هم up grade هزینه میخواد و هم گذران زندگی در این دوره که درس خوندن وقتی برای هیچ کاری نمیذاره . خیلی ها با بودجه ای معادل زندگی دو سال میان که وقتشون برای گذروندن کلاسها آزاد باشه . بعضی ها فکر میکنن اگر توی لیست مشاغل مورد نیاز کانادا ، شغل خودشون هست پس  قراره که زیر پاشون فرش قرمز بندازن و با عزت و احترام ببرن مثلا مهندس ناظر ساختمان  یا جراح متخصص قلب بشن . نه . این خبرها نیست . اون مشاغل مورد نیاز هست ولی باید ثابت کنین که میتونین از پس اون شغل بر بیاین . پس هم مدرکتون رو میخوان و هم تجربه کاری . هر دو هم به سبک و سیاق کانادا .  در نتیجه فرمولش این میشه :

  مدرک up grade شده + تجربه کانادایی + هزینه لااقل دو سال زندگی بدون کار = آرامش و موفقیت .

    دایی نازنینی دارم که آمریکا زندگی میکنه . بیست و اندی سال پیش ازش پرسیدیم اگه تصمیم بگیریم که بیاییم آمریکا میشه یا نه  ؟به شوهرم گفت زمانی بیا که پول یه خونه و یه ماشین رو داشته باشی . فکر کنین که اگر کاری نداشته باشین چه جوری از پس کرایه خونه بر میاین ؟ ولی اگر یه خونه نقلی کوچولو توی بغلتون باشه و یه ماشین ارزون زیر پاتون ، حالا لا اقل فقط غصه شکم میمونه که با نون خالی هم سیر میشه  و هزینه های عادی و غیر قابل حذف مثل قبوض و بیمه و ...و سر فرصت و آرامش هم به درستون میرسین . البته در مورد مخارج منزل هم نکاتی هست که بعدا براتون میگم .