قطار سواری به سبک کانادایی -VIA RAIL
سلام . بچه که بودم یکی از آرزوهای همیشگی ام سفر با قطار بود . چرا دروغ بگم ؟ هنوز هم دوست دارم . وااای شب ، تخت طبقۀ بالایی ، نشسته ، زانوها جمع تو بغل ، چشمهای باز، نور غلطون ماه روی کوه و دشت و سنگها ، صدای چیکو چیکوی دلنشین حرکت، پتوی قطار که واسه اطمینان ملافۀ خونگی هم بهش اضافه شده و تا زیر چونه بالا اومده ( این دیگه وسواس همیشگی مامان بود ، وقتی پتو از کیسۀ خشکشویی درمیاد دیگه شک چرا ؟) آخ عجب خاطره های عزیزی .....
یادمه دائی خدابیامرز مادرم رانندۀ قطار بود ، مسیر تهران به اندیمشک . یه مرد بسیار مهربون و دوست داشتنی ، خیال کنین پاپانوئل ایرانی ، قیافه شم خوشگل و خوش تیپ مثل پاپانوئل .در یک سفر با دایی احتمالاً تمام مسافرها ، تمام مردم شهرهای بین راه ، تمام حیوونها و گیاهان توی مسیر تا یه هفته مسکن میخوردن و سردرد داشتن بسکه بهزاد ، یکی از برادرهام که تازه هشت سالش بود دائم بوق قطارو میکشید . عجب صدای عظیمی داشت . من یه بار با برادرم رفتم توی واگن راننده و نگاهی به اطراف کردم و برگشتم توی کوپه ، ولی بهزاد دائم پیش دایی بود و در حال بوق زدن . عشق من این بود که وقتی قطار به یه پیچ میرسه بتونم باقی قطار رو در دایرۀ پیچ ببینم .
ولی یه جاهایی این خاطره از عزت در میاد ، مثلاً وقتی میبینی پنجرۀ کوپه ات از هزار جا سنگ خورده و به دست بچه های خیلی " قطار دوست " مستفیض شده و نمیتونی مطمئن باشی شهرک بعدی که میرسی سنگ به جای شیشه توی مخت نخوره . به هر حال بچه بودیم و عاشق قطارسواری و همون قطار با مشکلاتش هم به چشممون دنیایی بود . آخرین باری که قطار سوار شدم به نظرم چهارده پونزده سال پیش بود که با خودم عهد کردم یا پیاده میرم یا اصلاً نمیرم ولی قطار بی قطار بسکه بهم خوش گذشته بود .
برسیم به VIA RAIL یا قطار کانادایی معروف .
این قطار به سه صورت اکونومی و بیزینس و کوپه مسافر میگیره که قیمتش از حدود 35 دلار صندلی اکونومی تا چند صد دلار برای مسیرهای طولانی در کوپه متغیره . هم صندلیها که به صورت ردیفی مثل هواپیما نصب شده و هم کوپه به شدت شیک و مدرن و تمیز هستن . در سیستم بیزینس و کوپه درست مثل هواپیما مهمانداران از شما پذیرایی میکنن ، یعنی از بالش و پتو بگیر تا غذا . رستوران و دستشویی و اینها هم که هست . کوپه ها که دو و سه و چهار نفره هستن ، دستشویی اختصاصی هم دارن . مدل کوپه هم معرکه . ببینم اگه بتونم عکس بذارم براتون .
میان پرده : آقا اتفاق نازنینی افتاد . وقتی رفتم دنبال عکس بگردم به صورتی اتفاقی با موجود بسیار جالبی به اسم Windows Live Writer آشنا شدم که دنیا انگار یه رنگ دیگه شد . این موجود امکانات معرکه ای واسه وبلاگ نویسی در اختیار آدم میذاره که به قول ملت اصی یه وضی .
بعد خوندن امکاناتش بلافاصله اینستالش کردم و آدرس هر دو تا وبلاگمو بهش دادم ، آهان یادم رفت بگم ، دارم یه کپی توی پرشن بلاگ واسه وبلاگم میسازم ، کاره دیگه ، یهویی اگه بلاگفا یه بلایی سرش بیاد زحمت چهار پنج سال از دستم میپره . الآن بیست سی تا از پستهای قبلی رو توش ثبت کردم و دارم ادامه میدم . انشاالله چند روز دیگه میرسم به تاریخ فعلی و ثبتها همزمان میشه .
چقدر حرف تو حرف آوردم ، داشتم از قطار میگفتم ، اینم چند تا عکس که آدرسشون زیر هر کدوم نوشتم .
http://www.canadiantrainvacations.com/subject/via-rail-canadian-national-railway
http://takeatrainride.blogspot.ca/2013/02/crossing-canada-aboard-via-rails-train.html
اینجا رو هم حتماً نگاه کنین ، توضیحات و عکسها خیلی عالیه . این سایت Trip Advisor به نظر من یکی از بهترین سایتهای نظرخواهی واسه همۀ سفرهاست . غیر از بلیطهای هواپیما که من تجربه کردم ، همیشه میشه بیرون از این سایت ارزونترش رو پیدا کرد. ولی نظرات مسافرین قبلی واسه هر شهر و کشوری خیلی به درد میخوره .
http://www.tripadvisor.com/LocationPhotos-g153339-d2230208-w28-VIA_Rail_Canada-Canada.html#40742002
اینم یه فیلم عالی که توسط مسافر گرفته شده
خدا نصیب کنه یه سفر راحت وبدون دغدغۀ مسائل زندگی ، با قطار ، اونم همچین قطاری فعلاً خداحافظ
پی نوشت : ضمناً این اولین پستی بود که با Windows Live Writer نوشتم و پست کردم . هنوز یه کمی ناشی هستم ، ببخشین شما ، زود یاد میگیرم . ولی لااقل با کمال آرامش و بدون دغدغه تونستم عکس و فیلم بذارم . خیلی راحته ،خدا سازندگانش رو خیر دو عالم عطا کنه .